De Europese instellingen lokken heel wat volk naar onze hoofdstad. Vele mensen ambiëren een carrière in één van de organisaties binnen de zogenaamde Europese bubbel. Naast deze instellingen heeft Brussel als stad ook heel wat te bieden. Zo is er een uitgebreid aanbod aan winkels, concertzalen, expositieruimtes, bistro’s, parken of andere mogelijkheden om je vrije tijd nuttig te besteden. Brussel heeft voor iedereen wel een ander verhaal. Project B ging op stap met één van deze Eurocraten en mocht Brussel op deze manier mee beleven.
Tony is onze gids voor de dag. Hij werkte het grootste gedeelte van zijn carrière voor de Europese Commissie en steekt zijn liefde voor Brussel niet onder stoelen of banken. Vaak was hij gids voor nieuwe internationale collega’s. Hij houdt van het internationale karakter van deze instellingen en van Brussel in het algemeen.
Onze eerste halte is bakkerij Paul. Bakkerij Paul is een gekend merkpunt in de straten van Brussel. Zo zijn er o.a. vestigingen in de Europese wijk of deze vestiging op de Anspachlaan. Tony spreekt hier vaak af met kennissen voor een ontbijt. De taartjes zijn er trouwens overheerlijk.
De Anspachlaan is bij Tony vooral gekend omdat de Ancienne Belgique er gevestigd is. De AB is een van zijn vaste stekken voor concerten. Wanneer hij en zijn Europese vrienden een optreden bijwonen, blijven ze uit voorzorg overnachten in een van de hotels in de buurt.
Wat verderop ligt het De Brouckèreplein. Dit plein is vooral gekend van “Hotel Metropole”. Dit Art Deco Hotel uit 1895 kreeg in het verleden tal van bekende gasten zoals Albert Einstein, Marie Curie en Toots Tielemans over de vloer. In de kelder was er ooit de legendarische discotheek “La Frégate”. Helaas is het hotel sinds kort gesloten. Je kunt op dit plein ook terecht voor de laatste films. Tony is om deze reden vaak te vinden aan de overkant bij de bioscoop UGC.
In een uitloper van dit plein, in de Adolphe Maxlaan, ligt de boekhandel Waterstones. De boekhandel is gespecialiseerd in Engelstalige boeken en volgens Tony zeer gekend bij tal van Europese ambtenaren.
Het geweldige aan Brussel is het openbaar vervoersnetwerk. “Dat is naast het wandelen mijn belangrijkste vervoersmiddel in Brussel”, zegt Tony. Vanuit het centraal station kan je praktisch elk hoekje van Brussel bereiken. Zo ben je ook op een snelle manier vanuit de Europese wijk in dit deel van de stad.
Tijdens de middagpauze kan je dan even naar een expositie in de Sint-Goriks Hallen, even binnenwandelen in het muziekinstrumentenmuseum, een nieuwe das kopen bij Vincent in de Agora of een nieuwe collega laten genieten van typisch Belgische gerechten bij “Le Cirio” of de “Falstaff”.
Via het centraal station, de kunstberg, het koningsplein, het warande park en wat aansluitende straten komen we uiteindelijk aan in de Europese wijk. In de verte lonkt het Europees Parlement. Bij het De Meeûsquare troepen er heel wat mensen samen. Op een zonnige dag zoals vandaag stroomt dit parkje snel vol. Mensen van verschillende nationaliteiten komen genieten van de zon, de buitenlucht en op vrijdag ook vaak van een van de gerechten van een foodtruck met specialiteiten uit de Thaïse keuken. “De gerechten zijn overheerlijk en er staat praktisch altijd een lange rij wachtende voor me”, beaamt Tony.
We krijgen er zelf honger van en besluiten wat verderop, aan de voet van het Europees Parlement, wat te eten in één van de bistro’s op het Luxemburgplein. Dit is één van de meest bruisende pleinen van de Europese wijk. Op donderdagavond zijn er hier vaak de gezelligste netwerkevenementen. Er wordt hier dan vaak tot in de late uren gefeest.
Na een overheerlijke portie Fish and Chips stappen we verder richting Jubelpark. We betreden het Jubelpark via de Europese wijk, niet ver van het Schumanplein. Hier wordt er vaak afgesproken om te sporten met collega’s. Aan de linkerzijde, achter de grote Moskee zijn er een aantal sportveldjes en speeltuinen. De rest van het park wordt vaak gebruikt om te joggen, capoeira bewegingen uit te proberen of gewoon wat bij te praten met een hapje en een drankje. Op het moment dat we er passeren zijn er een aantal mensen nieuwe jongleerconfiguraties aan het uitproberen.
Onze laatste halte is de buurt rond het Berlaymontgebouw. Het Berlaymontgebouw is het hoofdkantoor van de Europese Commissie en ligt op de hoek van de Wetstraat en het Schumanplein. Aan de overkant van de Wetstraat zetelen de Europese Raad en de Raad van de EU in het Justus Lipsiusgebouw en het Europagebouw. In deze buurt vertoeven heel wat ambtenaar die werken voor de Europese Commissie.
Aan de achterzijde van het Berlaymontgebouw kan je tal van ontspanningsmogelijkheden vinden. Zo zijn er Europese ambtenaren die er een ontspannende massage nemen, aan yoga doen of sporten in één van de talrijke Brusselse Fitnesscentra. Er is zelfs een Basic Fit in hetzelfde gebouw als waar EPSO, de Europese instelling die zich met rekrutering van Europese ambtenaren bezighoudt, resideert.
Daarnaast is dit ook een leuke omgeving voor een hapje en een drankje. In deze buurt zijn er heel wat Ierse Pubs en vertoeft Tony vaak met Ierse vrienden en een Franse ex-collega. Op onze weg naar de Ierse Pub “The Hairy Canary” komen we de brasserie “Le coin du diable” tegen, hier kwam Tony vroeger vaak met nieuwe collega’s voor een snelle hap en het assortiment Belgische bieren te proeven.
Aangekomen in “The Hairy Canary” besluiten we om onder het goedkeurend oog van onze Ierse kennissen een frisgetapte Guiness te consumeren. Het is ons laatste wapenfeit van de dag. Vanaf hier gaat onze reis door Brussel naar het metrostation Schuman en met de metro verder huiswaarts.